ارسال
شده توسط زهره آقا حسینی در 88/4/23 12:16 عصر
هر روز هزاران اتفاق در سراسر دنیا رخ می‌دهد، بیش از 200 رییس جمهوری و رهبر و ... حرفی می‌زنند یا اقدامی انجام می‌دهند، برخی کشته می‌شوند و رکوردهایی شکسته می‌شود، طوفان مناطق مسکونی را در می‌نوردد و زمین لرزه بسیاری را بی‌خانمان می‌کند. اما آنچه رسانه‌ها برای مخاطبان خود در نظر می گیرند، منتخبی از این رویدادها و حوادث است.
به گزارش ایرنا، رسانه‌ها می‌کوشند تا بر اساس زمان محدود مخاطب، مهمترین خبرها را گلچین کنند و در اختیار او قرار دهند. از اینجاست که قضاوت ها درباره مخاطب و نیازهای خبری او آغاز می‌شود.
خبرنگار به دنبال اخباری است که ارزش‌های خبری بیشتری داشته باشد و مصاحبه شونده نیز بنا به برداشت‌های خود که آن هم منتج از رسانه است، مطالبی را –خودآگاه یا ناخودآگاه- بیان می‌کند که توجه بیشتری را به خود جلب کند. پس از آن گروه خبری نیز بر اساس قوانین حاکم بر رسانه از داخل و خارج از آن (بسته به میزان نفوذ آنان)، خبرهای رسیده را بررسی و پس از اولویت بندی، استفاده می‌کند. به این روند نام "دروازه‌بانی یا گزینشگری" گویند.
اینجاست که نقش سرمایه‌داران اصلی صنعت رسانه پررنگ می‌شود. منابع مالی، اطلاعاتی، امنیتی و انسانی حقیقتی را می‌پسندند که مطابق خواست آنان باشد و به این موارد توجه بیشتری نشان می‌دهند.
پس از این است که محتوای پیام‌ها و اخبار حول برخی موضوعات خاص می گردد و "برجسته‌سازی رسانه‌ای" قدرتی برای اثرگذاری بر چگونگی فکر کردن افراد جامعه می‌شود. همانگونه که در سال 1922 والتر لیپمن هشدار داده بود که رسانه ها قادرند تصورات و پندارهایی را به عموم القا کنند و هر آنچه از جهان می دانیم تا حدود زیادی ساخته و پرداخته رسانه هاست. برنارد کوهن در 1963 گفته بود روزنامه‌ها بیشتر مواقع نمی‌توانند به مردم بگویند چه بیندیشند اما تا حد زیادی در اینکه به خوانندگان خود بگویند درباره چه و چگونه بیندیشند، موفق‌اند.
در جریان مبارزات انتخاباتی سال‌های 1968، 1972 و 1976 آمریکا، "مک کمب" و "شاو" به این نتیجه رسیدند که رسانه های جمعی، بر آنچه رای‌دهندگان به عنوان موضوع مهم در انتخابات مورد توجه قرار می‌دهند، تاثیر مهمی می‌گذارند. مک کمب در خصوص شیوه برجسته سازی می گوید: روزنامه نگاران هر روز به شیوه های مهم و متعدد با اخبار سروکار دارند. در وهله اول، آنها تصمیم می گیرند کدام خبرها را پوشش دهند و گزارش کنند و کدام خبرها را نادیده بگیرند. در مرحله بعد، تمام گزارش های موجود باید مورد بررسی قرارگیرد. در یک روزنامه معین، بیش از 75 درصد از اخبار بالقوه روزانه حذف می شوند و هیچگاه به خوانندگان منتقل نمی شوند. خبرهایی که از این صافی ها عبور می کنند، نیز به یک اندازه مورد توجه خوانندگان قرار نمی گیرند. به طور مثال روزنامه ها از طریق قرار دادن یک متن در صفحه ای خاص و نیز انتخاب تیتر و حجم آن اهمیت یک موضوع را نشان می دهد.
تحقیقات بعدی نیز تاثیر رسانه‌ها بر افکار عمومی را تایید کردند. در تعاریف متعدد از افکار عمومی، تاکید بر «عمومی و همگانی بودن یک ایده و نظر» وجه مشترک تمام این تعاریف است.
نعره‌های این غول عظیم (به سبب گستردگی دامنه دربرگیری و اثرگذاری آن) امروزه با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیکی بیش از گذشته به گوش می‌رسد.
زمانی که زنی را به جرم حجاب، تروریست خطاب شد هیچ رسانه‌ای در این کشور واکنشی نشان نداد. وقتی که مردی به زنی باردار که در پارک همراه با فرزند سه ساله خود به بازی مشغول است، حمله و به مقدسات او توهین می‌کند، هنوز هم خبری رخ نداده است. حکم پرداخت 750 یورویی یک دادگاه آلمانی برای این اقدام نیز توجه هیچ رسانه‌ای را جلب نمی‌کند تا رسانه‌های آلمانی در این زمان به ماجرای کشته شدن یک سگ خانگی اهمیت بیشتری دهند. حتی آنجا که در دادگاه تجدید نظر، یک متهم با چاقو حضور می‌یابد و زنی باردار را با 18 ضربه به قتل می‌رساند، هیچ رسانه‌ای در آلمان نیست تا بپرسد در این فاصله زمانی نیروهای امنیتی دادگاه چه کاری کردند بجز اینکه همسر این زن را که برای دفاع از همسر خود اقدام کرده بود، مورد اصابت گلوله قرار دهند؟!
و اینگونه بود که "مروه الشربینی"، زن باردار محجبه مصری روز دهم تیرماه در دادگاه "لوندس کریچ" در شهر "درسدن " شرق آلمان به دست یک آلمانی 28 ساله به نام "آلیکس دبلیو " کشته شد. از اینجا به بعد بود که اصالت این جانی آلمانی، روسی خوانده شد.
یک هفته پس از این قتل، "توماس استگ"، سخنگوی آنگلا مرکل (صدر اعظم آلمان) آن را وحشتناک و ظالمانه توصیف کرد. حدود 10 روز پس از آن، "اشتاین‌مایر" وزیر امورخارجه آلمان به خانواده این بانوی مصری تسلیت گفت و مرکل با حسنی مبارک رییس جمهوری مصر درباره این قتل در شهر لاکوییلا ایتالیا در جریان اجلاس گروه هشت گفت و گو کرد.
سکوت سیاستمداران و رسانه‌ها تا حدی بود که "استفان کرامر"، دبیرکل شورای مرکز یهودیان در آلمان به عنوان یکی از گروه های فعال یهودیان در آلمان واکنش صامت سیاستمداران و رسانه‌ها را به این رویداد به باد انتقاد گرفت.
در حالی که واکنش‌ها نسبت به این اقدام علاوه بر مسلمانان در بین سایر افراد و مذاهب دیگر نیز دیده شد، خبرگزاری آلمان خبری را انتشار داد که به موجب آن، "کریستین اویناروس" سخنگوی دادستانی کل آلمان اعلام کرد: پیش از به جریان انداختن شکایت از متهم، از انتشار هرگونه خبری درباره جزئیات مربوط به این قتل جلوگیری خواهد شد.
این در حالی است که پیش از این نیز اخبار مربوط به این حادثه با سردی از سوی رسانه‌های معتبر آلمان دنبال می‌شد و این رسانه‌ها سعی داشتند تا این واقعه را یک موضوع شخصی قلمداد کنند و یا با بی‌تفاوتی از کنار آن بگذرند.
بنا بر این گزارش، این تصمیم پس از آن گرفته شد که بر اساس یک گزارش منتشر شده در مجله "فوکوس " آلمان فاش شد که متهم پیش از ورود به دادگاه تصمیم خود را برای قتل این زن مسلمان و محجبه گرفته بود.
روزنامه آلمانی‌زبان تاگس اشپیگل مستقر در برلین (پایتخت آلمان) طی گزارش خود در شماره روز پنجشنبه 9 ژوئیه (18 تیرماه) نوشته است: چرا قتل یک زن محجبه که قربانی قتل ناموسی هم نبوده است، طی یک هفته تنها به عنوان یک خبر کوتاه منعکس می‌شود؟
این روزنامه در ادامه این پرسش را مطرح کرده است: آیا علت این است که قتل وارد چارچوب داوری ما نشده است؟
اگر این حادثه را با موضوع‌های خبری متعددی که توسط رسانه‌های غربی دنبال می‌شود مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که جهتگیری‌های رسانه‌ای در غرب چه سمت و سویی را دنبال می‌کنند. کما اینکه در حوادثی همچون کشته شدن یک زن جوان در جریان تیراندازی‌های بی‌هدف یک مهاجم در سالن غذاخوری کالج "داسن" در مونترال کانادا (اواخر شهریور 85)، چنان به ابعاد این اتفاق توجه شد که هنوز یادمان‌های این روز در مونترال کانادا برپا می‌شود.
با این حال زمانی که پلیس نظامی کانادا، یک افسر کانادایی را به قتل یک مرد غیرمسلح افغان در ولایت هلمند متهم کرد (نیمه دی ماه سال گذشته) به زودی این خبر در میان انبوهی از اتفاقات ریز و درشت گم شد.
هیاهو در برابر کشتارهای معمول شده در دانشگاه‌ها و مدارس غربی و مواردی از این دست، نشان از نقش تاثیرگذار رسانه‌های غربی دارد. به این معنا که این رسانه ها اگر بخواهند می توانند با برجسته سازی یک ماجرای تکراری در جوامع غربی، کاری کنند که تمامی زنان شهر مونترال در سالروز قتل دانشجوی دختر کالج "داسن" لباسی با رنگ مورد علاقه او بپوشند.
با این حال موضوعی که بیش از هر چیز سبب خشم و نگرانی مسلمانان می شود احتمال شدت گرفتن اینگونه رفتارهای تبعیض‌آمیز است. چنانکه عبدالعزیز حامد، سردبیر روزنامه مصری "الشروق " در سرمقاله‌ای نوشت: اگر قربانی حادثه اخیر در آلمان یک یهودی بود در جهان غوغایی به پا می‌شد.
برادر مروه الشربینی به خبرنگار آسوشیتدپرس گفت: ماموران امنیتی دادگاه آلمان فکر کردند چون "علی عکاض" موهایش بور نیست پس وی فرد مهاجم است و به همین دلیل وی را هدف شلیک گلوله قرار دادند.
این در حالی است که مقامات آلمانی هنوز هم نسبت به تصدیق ماهیت اسلام‌هراسانه این جنایت مردد هستند.
تلویزیون فرانسه گزارش داد: جامعه مسلمانان آلمان قتل مروه الشربینی زن مصری بدست یک آلمانی را نشان دهنده اسلام ستیزی در اروپا می دانند.
کریستیان آوناریوس، دادستان درسدن گفت: این اقدام، قطعا اقدامی بیگانه ستیزانه بوده است که یک آدم متعصب آن را مرتکب شده است. وی مدعی شده: با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا این فرد به طور خاص در قبال مسلمانان و یا همه خارجیها این قدر کینه داشته است.
به گزارش ایرنا،جامعه مسلمان در آلمان که 5 میلیون نفر تخمین زده می‌شوند، پس از ممنوعیت حجاب در برخی مدارس این کشور هشدارهایی درباره رفتارهای تبعیضانه داده بودند. گیتو موگایروز گزارشگر ویژه سازمان ملل در مبارزه با نژاد پرستی و خارجی ستیزی، نگرانی مسلمانان آلمان از تبعیض نژادی دراین کشور را تایید کرد وگفت: گزارش مفصلی را در این رابطه بزودی منتشر خواهد کرد. بر اساس گزارش های منتشره تنها پس از گذشت 9 ماه از برگزاری آخرین کنفرانس ضد اسلامی در آلمان، یکی از سازمان های افراطی راست گرا در این کشور نشست مشابهی را در روز 29 می (جمعه 8 خرداد) در شهر کلن برگزار کرد.
این مسائل در حالی مطرح می‌شود که در اقدامی اسلام ستیزانه "وولفگانگ شوئبله" در گزارش سالیانه سرویس اطلاعاتی داخلی آلمان که در شهر برلین، پایتخت این کشور آن را ارائه کرد، با اعلام این مطلب، افزود:" آلمان خوش اقبال بوده که در پی اقدامات پیشگیرانه نیروهای امنیتی خود از حملات تروریستی در امان مانده است."
با توجه به اینکه در کشور آلمان هرگونه انتقاد از صهیونیست ها ممنوع بوده است، این گزارش با اشاره به این که تروریست‌های اسلامگرا، آلمان را به عنوان منطقه ای برای عملیات خود در نظر می‌گیرند، تصریح کرد: "اسلام گرایان به آلمان به عنوان یک کشور حاضر در جنگهای صلیبی و متحد آمریکا و اسراییل، که دو دشمن بزرگ جنگجویان مسلمان تلقی می‌شوند، نگاه می‌کنند."
این ادعاها در حالی مطرح شده که پیش از این مسلمانان آلمان، تصمیم دولت این کشور مبنی بر تصویب قانون جدید در زمینه اعطای مجوز به پلیس جنایی برای نصب دوربین مدار بسته در منازل مسکونی شهروندان مسلمان را به معنای جاسوسی در زندگی شخصی تلقی و به این طرح اعتراض‌کردند. «بریجیت زیپریس» وزیر دادگستری و «ولفگانگ شویبله»، وزیر کشور آلمان 24 اردیبهشت ماه، پیش‌نویس قانون جدیدی را امضاکردند که از پلیس جنایی آلمان می‌خواهد با نصب دوربین مدار بسته، شهروندان مظنون (مسلمانان) را در خانه‌هایشان زیر نظر بگیرد.
گزارش از: مریم مسعود
خبرنگار به دنبال اخباری است که ارزش‌های خبری بیشتری داشته باشد و مصاحبه شونده نیز بنا به برداشت‌های خود که آن هم منتج از رسانه است، مطالبی را –خودآگاه یا ناخودآگاه- بیان می‌کند که توجه بیشتری را به خود جلب کند. پس از آن گروه خبری نیز بر اساس قوانین حاکم بر رسانه از داخل و خارج از آن (بسته به میزان نفوذ آنان)، خبرهای رسیده را بررسی و پس از اولویت بندی، استفاده می‌کند. به این روند نام "دروازه‌بانی یا گزینشگری" گویند.
اینجاست که نقش سرمایه‌داران اصلی صنعت رسانه پررنگ می‌شود. منابع مالی، اطلاعاتی، امنیتی و انسانی حقیقتی را می‌پسندند که مطابق خواست آنان باشد و به این موارد توجه بیشتری نشان می‌دهند.
پس از این است که محتوای پیام‌ها و اخبار حول برخی موضوعات خاص می گردد و "برجسته‌سازی رسانه‌ای" قدرتی برای اثرگذاری بر چگونگی فکر کردن افراد جامعه می‌شود. همانگونه که در سال 1922 والتر لیپمن هشدار داده بود که رسانه ها قادرند تصورات و پندارهایی را به عموم القا کنند و هر آنچه از جهان می دانیم تا حدود زیادی ساخته و پرداخته رسانه هاست. برنارد کوهن در 1963 گفته بود روزنامه‌ها بیشتر مواقع نمی‌توانند به مردم بگویند چه بیندیشند اما تا حد زیادی در اینکه به خوانندگان خود بگویند درباره چه و چگونه بیندیشند، موفق‌اند.
در جریان مبارزات انتخاباتی سال‌های 1968، 1972 و 1976 آمریکا، "مک کمب" و "شاو" به این نتیجه رسیدند که رسانه های جمعی، بر آنچه رای‌دهندگان به عنوان موضوع مهم در انتخابات مورد توجه قرار می‌دهند، تاثیر مهمی می‌گذارند. مک کمب در خصوص شیوه برجسته سازی می گوید: روزنامه نگاران هر روز به شیوه های مهم و متعدد با اخبار سروکار دارند. در وهله اول، آنها تصمیم می گیرند کدام خبرها را پوشش دهند و گزارش کنند و کدام خبرها را نادیده بگیرند. در مرحله بعد، تمام گزارش های موجود باید مورد بررسی قرارگیرد. در یک روزنامه معین، بیش از 75 درصد از اخبار بالقوه روزانه حذف می شوند و هیچگاه به خوانندگان منتقل نمی شوند. خبرهایی که از این صافی ها عبور می کنند، نیز به یک اندازه مورد توجه خوانندگان قرار نمی گیرند. به طور مثال روزنامه ها از طریق قرار دادن یک متن در صفحه ای خاص و نیز انتخاب تیتر و حجم آن اهمیت یک موضوع را نشان می دهد.
تحقیقات بعدی نیز تاثیر رسانه‌ها بر افکار عمومی را تایید کردند. در تعاریف متعدد از افکار عمومی، تاکید بر «عمومی و همگانی بودن یک ایده و نظر» وجه مشترک تمام این تعاریف است.
نعره‌های این غول عظیم (به سبب گستردگی دامنه دربرگیری و اثرگذاری آن) امروزه با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیکی بیش از گذشته به گوش می‌رسد.
زمانی که زنی را به جرم حجاب، تروریست خطاب شد هیچ رسانه‌ای در این کشور واکنشی نشان نداد. وقتی که مردی به زنی باردار که در پارک همراه با فرزند سه ساله خود به بازی مشغول است، حمله و به مقدسات او توهین می‌کند، هنوز هم خبری رخ نداده است. حکم پرداخت 750 یورویی یک دادگاه آلمانی برای این اقدام نیز توجه هیچ رسانه‌ای را جلب نمی‌کند تا رسانه‌های آلمانی در این زمان به ماجرای کشته شدن یک سگ خانگی اهمیت بیشتری دهند. حتی آنجا که در دادگاه تجدید نظر، یک متهم با چاقو حضور می‌یابد و زنی باردار را با 18 ضربه به قتل می‌رساند، هیچ رسانه‌ای در آلمان نیست تا بپرسد در این فاصله زمانی نیروهای امنیتی دادگاه چه کاری کردند بجز اینکه همسر این زن را که برای دفاع از همسر خود اقدام کرده بود، مورد اصابت گلوله قرار دهند؟!
و اینگونه بود که "مروه الشربینی"، زن باردار محجبه مصری روز دهم تیرماه در دادگاه "لوندس کریچ" در شهر "درسدن " شرق آلمان به دست یک آلمانی 28 ساله به نام "آلیکس دبلیو " کشته شد. از اینجا به بعد بود که اصالت این جانی آلمانی، روسی خوانده شد.
یک هفته پس از این قتل، "توماس استگ"، سخنگوی آنگلا مرکل (صدر اعظم آلمان) آن را وحشتناک و ظالمانه توصیف کرد. حدود 10 روز پس از آن، "اشتاین‌مایر" وزیر امورخارجه آلمان به خانواده این بانوی مصری تسلیت گفت و مرکل با حسنی مبارک رییس جمهوری مصر درباره این قتل در شهر لاکوییلا ایتالیا در جریان اجلاس گروه هشت گفت و گو کرد.
سکوت سیاستمداران و رسانه‌ها تا حدی بود که "استفان کرامر"، دبیرکل شورای مرکز یهودیان در آلمان به عنوان یکی از گروه های فعال یهودیان در آلمان واکنش صامت سیاستمداران و رسانه‌ها را به این رویداد به باد انتقاد گرفت.
در حالی که واکنش‌ها نسبت به این اقدام علاوه بر مسلمانان در بین سایر افراد و مذاهب دیگر نیز دیده شد، خبرگزاری آلمان خبری را انتشار داد که به موجب آن، "کریستین اویناروس" سخنگوی دادستانی کل آلمان اعلام کرد: پیش از به جریان انداختن شکایت از متهم، از انتشار هرگونه خبری درباره جزئیات مربوط به این قتل جلوگیری خواهد شد.
این در حالی است که پیش از این نیز اخبار مربوط به این حادثه با سردی از سوی رسانه‌های معتبر آلمان دنبال می‌شد و این رسانه‌ها سعی داشتند تا این واقعه را یک موضوع شخصی قلمداد کنند و یا با بی‌تفاوتی از کنار آن بگذرند.
بنا بر این گزارش، این تصمیم پس از آن گرفته شد که بر اساس یک گزارش منتشر شده در مجله "فوکوس " آلمان فاش شد که متهم پیش از ورود به دادگاه تصمیم خود را برای قتل این زن مسلمان و محجبه گرفته بود.
روزنامه آلمانی‌زبان تاگس اشپیگل مستقر در برلین (پایتخت آلمان) طی گزارش خود در شماره روز پنجشنبه 9 ژوئیه (18 تیرماه) نوشته است: چرا قتل یک زن محجبه که قربانی قتل ناموسی هم نبوده است، طی یک هفته تنها به عنوان یک خبر کوتاه منعکس می‌شود؟
این روزنامه در ادامه این پرسش را مطرح کرده است: آیا علت این است که قتل وارد چارچوب داوری ما نشده است؟
اگر این حادثه را با موضوع‌های خبری متعددی که توسط رسانه‌های غربی دنبال می‌شود مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که جهتگیری‌های رسانه‌ای در غرب چه سمت و سویی را دنبال می‌کنند. کما اینکه در حوادثی همچون کشته شدن یک زن جوان در جریان تیراندازی‌های بی‌هدف یک مهاجم در سالن غذاخوری کالج "داسن" در مونترال کانادا (اواخر شهریور 85)، چنان به ابعاد این اتفاق توجه شد که هنوز یادمان‌های این روز در مونترال کانادا برپا می‌شود.
با این حال زمانی که پلیس نظامی کانادا، یک افسر کانادایی را به قتل یک مرد غیرمسلح افغان در ولایت هلمند متهم کرد (نیمه دی ماه سال گذشته) به زودی این خبر در میان انبوهی از اتفاقات ریز و درشت گم شد.
هیاهو در برابر کشتارهای معمول شده در دانشگاه‌ها و مدارس غربی و مواردی از این دست، نشان از نقش تاثیرگذار رسانه‌های غربی دارد. به این معنا که این رسانه ها اگر بخواهند می توانند با برجسته سازی یک ماجرای تکراری در جوامع غربی، کاری کنند که تمامی زنان شهر مونترال در سالروز قتل دانشجوی دختر کالج "داسن" لباسی با رنگ مورد علاقه او بپوشند.
با این حال موضوعی که بیش از هر چیز سبب خشم و نگرانی مسلمانان می شود احتمال شدت گرفتن اینگونه رفتارهای تبعیض‌آمیز است. چنانکه عبدالعزیز حامد، سردبیر روزنامه مصری "الشروق " در سرمقاله‌ای نوشت: اگر قربانی حادثه اخیر در آلمان یک یهودی بود در جهان غوغایی به پا می‌شد.
برادر مروه الشربینی به خبرنگار آسوشیتدپرس گفت: ماموران امنیتی دادگاه آلمان فکر کردند چون "علی عکاض" موهایش بور نیست پس وی فرد مهاجم است و به همین دلیل وی را هدف شلیک گلوله قرار دادند.
این در حالی است که مقامات آلمانی هنوز هم نسبت به تصدیق ماهیت اسلام‌هراسانه این جنایت مردد هستند.
تلویزیون فرانسه گزارش داد: جامعه مسلمانان آلمان قتل مروه الشربینی زن مصری بدست یک آلمانی را نشان دهنده اسلام ستیزی در اروپا می دانند.
کریستیان آوناریوس، دادستان درسدن گفت: این اقدام، قطعا اقدامی بیگانه ستیزانه بوده است که یک آدم متعصب آن را مرتکب شده است. وی مدعی شده: با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا این فرد به طور خاص در قبال مسلمانان و یا همه خارجیها این قدر کینه داشته است.
به گزارش ایرنا،جامعه مسلمان در آلمان که 5 میلیون نفر تخمین زده می‌شوند، پس از ممنوعیت حجاب در برخی مدارس این کشور هشدارهایی درباره رفتارهای تبعیضانه داده بودند. گیتو موگایروز گزارشگر ویژه سازمان ملل در مبارزه با نژاد پرستی و خارجی ستیزی، نگرانی مسلمانان آلمان از تبعیض نژادی دراین کشور را تایید کرد وگفت: گزارش مفصلی را در این رابطه بزودی منتشر خواهد کرد. بر اساس گزارش های منتشره تنها پس از گذشت 9 ماه از برگزاری آخرین کنفرانس ضد اسلامی در آلمان، یکی از سازمان های افراطی راست گرا در این کشور نشست مشابهی را در روز 29 می (جمعه 8 خرداد) در شهر کلن برگزار کرد.
این مسائل در حالی مطرح می‌شود که در اقدامی اسلام ستیزانه "وولفگانگ شوئبله" در گزارش سالیانه سرویس اطلاعاتی داخلی آلمان که در شهر برلین، پایتخت این کشور آن را ارائه کرد، با اعلام این مطلب، افزود:" آلمان خوش اقبال بوده که در پی اقدامات پیشگیرانه نیروهای امنیتی خود از حملات تروریستی در امان مانده است."
با توجه به اینکه در کشور آلمان هرگونه انتقاد از صهیونیست ها ممنوع بوده است، این گزارش با اشاره به این که تروریست‌های اسلامگرا، آلمان را به عنوان منطقه ای برای عملیات خود در نظر می‌گیرند، تصریح کرد: "اسلام گرایان به آلمان به عنوان یک کشور حاضر در جنگهای صلیبی و متحد آمریکا و اسراییل، که دو دشمن بزرگ جنگجویان مسلمان تلقی می‌شوند، نگاه می‌کنند."
این ادعاها در حالی مطرح شده که پیش از این مسلمانان آلمان، تصمیم دولت این کشور مبنی بر تصویب قانون جدید در زمینه اعطای مجوز به پلیس جنایی برای نصب دوربین مدار بسته در منازل مسکونی شهروندان مسلمان را به معنای جاسوسی در زندگی شخصی تلقی و به این طرح اعتراض‌کردند. «بریجیت زیپریس» وزیر دادگستری و «ولفگانگ شویبله»، وزیر کشور آلمان 24 اردیبهشت ماه، پیش‌نویس قانون جدیدی را امضاکردند که از پلیس جنایی آلمان می‌خواهد با نصب دوربین مدار بسته، شهروندان مظنون (مسلمانان) را در خانه‌هایشان زیر نظر بگیرد.
گزارش از: مریم مسعود
